Εύκολο γιαουρτογλυκό

Ένα υπέροχο γιαουρτογλυκό που λάτρεψαν τα πιτσιρίκια...μικρά και μεγάλα.
Κυριολεκτικά το τσάκισαν!!!!


Και το δικό μου


Μάνα.....!!!

Μάνα.
Λέξη ολάκερη που από μόνη της γίνεται τραγούδι.
Μάνα.
Λέξη δύναμης μέσα σε μόνο τέσσερα γράμματα.
Μάνα.
Γιορτάζει η μάνα. Έτσι λένε…
Για μένα μάνα σημαίνει «γιορτάζουν τα παιδιά». Κάθε παιδί, κάθε αγγελούδι που ήρθε να φυσήξει ζωή στη ζωή μιας γυναίκας και να την κάνει… ΜΑΝΑ…
Αχ, μάνα. Τι λέξη…!
Που την ακούς ολημερίς αδιάκοπα… κι ακούραστα ηχεί στ’ αυτιά σου… ύμνος.
Μ’ ακούς παιδί (μου);
Εσύ γιορτάζεις σήμερα. Εσύ, που εμένα αξίωσες να έχω την τιμή, την ευλογία να σ’ ακούω κάθε στιγμή να με λες… ΜΑΝΑ…
Ναι, εγώ η μάνα τα λέω αυτά. Εγώ η μάνα, η άβαφτη. Η ατημέλητη, που δεν φορώ γοβάκια σταχτοπούτας. Εγώ η ενήλικας που γίνομαι παιδί μαζί σου. Κι ας με κοροϊδεύουν που χαχανίζω σαν χαμίνι. Που κάνω σκανταλιά την σκανταλιά σου. Κι ας με κοιτάνε με μισό μάτι που σε… κακομαθαίνω… παιδί του σήμερα. Που όλο «πρέπει» μου λένε να σου βάζω.
Μα… εγώ σου βάζω σύννεφο. Ν’ ανεβείς και να ταξιδέψεις κι ας είναι επικίνδυνο. Κι ας μου λένε να σε μάθω να πατείς σταθερά στα πόδια σου. Ομπρέλα γίνομαι να μην σου κάψει τα φτερά ο ήλιος. Να μη σε πιάσει η βροχή. Ποιος θα σου μάθει –αν όχι εγώ- να πετάς; Πουλί περήφανο, στητό… οοοόχι. Εγώ θα σου μάθω πώς να βάνεις στα φτερά σου τσιρότο όταν στα λαβώνουν οι… σκοπευτές του «πρέπει».
Εγώ η μάνα-ενήλικας, που δεν λέει να… μεγαλώσει…
Σ’ εσένα λέω χρόνια πολλά, χρόνια καλά. Σ’ εσένα παιδί μου.
Γεύσου. Απόλαυσε. Ονειρέψου. Εγώ μόνο έτσι παίρνω ζωή από σένα… ζωή…!
Αφού χωρίς εσένα δεν θα ήμουν μάνα, τι θένε και μου λένε χρόνια πολλά εμένα; Εσένα πρέπουν. Εσένα αξίζουν…
Μάνα με το ένα, με τα δύο, με τα… πέντε (καλή ώρα) παιδιά. Που όσα και να ‘χει η κάθε μία, μ’ όποιο τρόπο κι αν τ’ απέκτησε κι ας μην είναι “κτήμα” της… τραγούδι κάνει τις στιγμές για να σας νανουρίσει. Ανοίγει το παραθύρι να μπει η πούλια κι αυγερινός. Να γενεί παραμύθι το όνειρο.  Σ’ εσένα γιέ μου, πρίγκιπας να ‘σαι με σπαθί που δεν θα κόβει σώμα μα… θ’ αστράφτει στο φως του φεγγαριού και θα κυνηγά τη ζωή. Σ’ εσένα κόρη μου, νεράιδα με φεγγαρόσκονη να λούζεσαι και να καθρεφτίζεσαι στη λίμνη των ονείρων.
Πόσο ρομαντική μάνα Θεέ μου… πόσο… αλούτερη…
Πεζή δεν περπατώ ρε σεις εγώ… για κάθε παιδί το λέω… όχι μόνο για τα δικά (μου)… πεινά το σώμα… μα… να πεινά κι η ψυχή; Πολύ πάει και δεν το μπορώ. Δεν το βαστά η δική μου η ψυχή να αφήσω νηστικά τα όνειρα των παιδιών…
Πες τε με τρελή κι αλλοπαρμένη. Πρώτη φορά θα ‘ ναι άλλωστε;
Για μένα μάνα αυτό είναι. Η ξενοιασιά που αγκομαχά να νικήσει τη λογική σου. Αυτή τη λογική που έκανε τόσα παιδιά να πεινάσουν. Να στερηθούν.
Μάνα.
Θα μπορούσα να μιλάω, να γράφω, να τραγουδάω ώρες… μέρες… χρόνια, για τη ΜΑΝΑ… κι η μόνη λέξη που θα λέω να ‘ναι ΠΑΙΔΙ…
Χρόνια σου πολλά παιδί μου, αγγελούδι μου… που μ’ αξίωσες να είμαι ΜΑΝΑ…

Σήμερα θα πω τις λέξεις αυτές εγώ… σήμερα πριν έρθει η τυποποιημένη ημερομηνία. Σήμερα που είναι σαν κάθε μέρα... Σήμερα που ηχεί ακόμα το χθεσινό το αθώο σ’ αγαπώ σας καθώς σας χάιδευα τα μαλλιά για να κοιμηθείτε… πριν σας το πουν οι δάσκαλοι πως… την Κυριακή γιορτάζει η μανούλα…. Όπως κι εσύ μικρέ μου (Μάριέ μου) μου έφερες λουλούδια (κλεμμένα που τόσο μ’ αρέσουν έτσι) πριν 3 μέρες και δεν περίμενες να ‘ρθει η… συγκεκριμένη μέρα…
ΜΑΝΑ=……………………………………………………….. (ατέλειωτες οι λέξεις)… (δικές σας)



Παρουσίαση "Η πεταλούδα της νύχτας" 31-4-2014 στον Κορυδαλλό

Στην παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη Κορυδαλλού στις 31-4-2014


Η χθεσινή βραδιά έγινε, ακόμα μία φορά, μια μεγάλη αγκαλιά ανθρωπιάς. Η Μάγδα μας (είναι η Μάγδα όλων ΜΑΣ,έτσι μου είπαν και χαίρομαι γι αυτό) αποδείχτηκε μεγάλη δύναμη ένωσης συνειδήσεων, απόψεων, προβληματισμών, συναισθημάτων...
Ναι, άλλη μια φορά η παρουσίαση μετατράπηκε σ' ένα διάλογο, ατέλειωτο με πολλά ερωτήματα, με φόβους ζωής για τα παιδιά μας και τα παιδιά όλου του κόσμου που ένας ένας βρήκαν την απάντηση και τη λύση του. Άλλη μια φορά η μεγάλη απάντηση είναι μία. Εμείς είμαστε η λύση αυτού του μεγάλου προβλήματος. Σαν γονείς, σαν πολίτες, σαν εκπαιδευτικοί, σαν κρατικοί φορείς. Ο καθένας από εμάς (τους ενήλικες) έχει να βάλει ένα μικρό λιθαράκι, μα τόσο πολύτιμο και να φτιάξει μια σταθερή βάση για ένα υγιές αύριο των παιδιών μας. Η αγάπη όπως πολύ σωστά ειπώθηκε είναι ένας σημαντικός παράγοντας αλλά δεν φτάνει μόνο αυτή.
Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου....
Τον Σύλλογος Κρητών Αιγάλεω, η στήριξη, η αγάπη του, η αγκαλιά του είναι σημαντική σε μια τόσο δύσκολη εποχή.Σας ευχαριστώ έναν έναν κι όλους μαζί τα μέλη του συλλόγου.Είστε υπέροχοι άνθρωποι κι εγώ τυχερή που βρέθηκα ανάμεσά σας.
Ευχαριστώ πολύ τον Δήμο Κορυδαλλού που με αγάπη μας παραχώρησε την αίθουσα Πλειάδες και ιδιαίτερα την κυρία (αγαπημένη) Ελένη Λιντζαροπούλου για την γλυκύτητα που με αγκάλιασε και βοήθησε για όλο αυτό που πραγματοποιήθηκε χθες.
Τον ψυχολόγο κ.Στέφανο Αλεβίζο από το Χαμόγελο του Παιδιού που με μεγάλη τρυφερότητα και αμεσότητα όχι μόνο αγκάλιασε αλλά αγάπησε τη Μάγδα και την κάθε "Μάγδα" που κρύβεται πίσω από αυτό το "πρόσωπο"... Η ενημέρωσή του σημαντική όπως και οι πράξεις του. Ο γιος μου τον θαυμάζει μιας και τον γνωρίζει αφού ο κύριος Αλεβίζος δεν χάνει ευκαιρία να βρεθεί κοντά στα παιδιά και να τους μιλήσει για τη προστασία τους.
Ευχαριστώ τους γιους μου...ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ... ήταν κοντά μου χθες, συνειδητοποιημένοι μικροί άνθρωποι (ηλικιακά), που μπόρεσαν να κατανοήσουν την ουσία του προβλήματος και να γίνουν μέρος της συζήτησης με συγκινητικές διαπιστώσεις-επισημάνσεις. Γιάννης Παπαδάκης Vikos Pap είστε τα μικρά μου πολύτιμα διαμάντια και σας ευχαριστώ που είστε αυτοί που είστε. Σας αγαπώ, μοναδικά,ουσιαστικά και με πάθος,είστε η ανάσα μου, η ζωή μου....!
Ακόμα μια φορά όλη την αγάπη και τα ευχαριστώ μου στον άντρα της ζωής μου που ήταν δίπλα μου. Γεώργιος Σαμαρτζής χωρίς εσένα, την υπομονή και την πολύτιμη βοήθειά σου δεν θα είχα καταφέρει να συλλέξω όλες αυτές τις πληροφορίες που έδωσαν αυτό το αποτέλεσμα.Σ' ευχαριστώ,σ' αγαπώ....!
Ευχαριστώ πολύ την συγγραφέα-δικηγόρο-αδερφή Anastasia Kalliontzi A που ακόμα μια φορά ήταν δίπλα μου. Με την φωνή της να μας κάνει να ανατριχιάζουμε σύγκορμοι με την αφήγηση της και όχι μόνο.Σ' αγαπάω πολύ και σ' ευχαριστώ άλλο τόσο!
Την ποιήτρια και φίλη καρδιάς Margarita Arvaniti που είναι δίπλα σ' εμένα και τη Μάγδα από την αρχή. Ο λόγος της αποτελεί κάθε φορά το ξεκίνημα για πολύωρη και αναλυτική διείσδυση στη ρίζα του προβλήματος. Μαργαρίτα μου όσα ευχαριστώ και να σου πω πάλι λίγα θα είναι,με συγχωρείς που δεν βρίσκω σημαντικότερη λέξη :-)
Ευχαριστώ τον Δήμαρχο Αιγάλεω κ. Χρήστο Καρδαρά και τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγάλεω που μας τίμησαν με την παρουσία τους!Την κυρία Ντίνα Καλλιοντζή από τον Σύλλογο Μικρασιατών.
Συγχωρέστε με αν ξέχασα κάποιον... η αγκαλιά ήταν μεγάλη και η συγκίνηση μεγαλύτερη.
Ευχαριστώ πολύ όλους τους φίλους, νέους και παλιούς που με τίμησαν με την παρουσία τους συμμετέχοντας ενεργά.
Η εκτίμησή μου απεριόριστη.
Απλά κι ανθρώπινα σας ευχαριστώ!























Παρουσίαση του βιβλίου μου "Η πεταλούδα της νύχτας"


Σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου

της Ειρήνης Φραγκάκη "Η πεταλούδα της νύχτας"
από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία
που θα πραγματοποιηθεί
στις 31 Μαρτίου 2014
και ώρα 19:00
στο Πνευματικό Κέντρο Κορυδαλλού «Μελίνα Μερκούρη»,
Αίθουσα Πλειάδες
Λαμπράκη Γρηγορίου & Καριτένης, Κορυδαλλός, 18120, ΑΤΤΙΚΗΣ
Με τη στήριξη του Συλλόγου Κρητών Αιγάλεω
Προλογίζει η Μαργαρίτα Αρβανίτη - Ποιήτρια/Ραδιοφωνική Παραγωγός
Αποσπάσματα θα διαβάσει η συγγραφέας Αναστασία Καλλιοντζή



Αφιέρωμα-Κριτική από τον Θεόφιλο Γιαννόπουλο στο nobile.gr



Αφιέρωμα-Κριτική από τον Θεόφιλο Γιαννόπουλο στο nobile.gr

Ευχαριστώ πολύ γι αυτές τις πολύτιμες λέξεις... εφόδιο για την συνέχεια θα τις κρατώ..

Λίγα από τα λόγια του Θεόφιλου
".....…κι είναι κι η πένα της Ειρήνης Φραγκάκη που μ’ αυτές τις εξομολογήσεις στην καρδιά, μας κάνει όμορφα συμμέτοχους στον πόνο και στην λύτρωση…
…και σταμάτησε έξω
Μα ακόμη βρέχει.
Στα μάτια μου......."

Χαμόγελα στο ογκολογικό Ελπίδα SuperMoms Rock

Θα αρχίσω με το κείμενο που ανέρτησε η αγαπημένη φίλη και συγγραφέας
Μαρίνα Φραγκεσκίδου στο Facebook.

Ειλικρινά ψάχνω να βρω λέξεις να τις βάλω σε σειρά και να σχηματίσω την κατάλληλη πρόταση που να εκφράζει όλα όσα ένιωσα και νιώθω σήμερα... Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω. Στην Ελλάδα του 2014... Στην Ελλάδα της μιζέριας... Στην Ελλάδα της διαπλοκής και της γκρίνιας κατάφεραν μανούλες να ενωθούν και να αποδείξουν πως αμα μια μαμά βάλει στόχο κάτι απλά Γίνεται...!!Η ανθρωπιά του Έλληνα δεν πέθανε. Τουλάχιστον στον απλό μέσο Έλληνα.

Σήμερα χάρη σε όλους εσάς που μας στηρίξατε καταφέραμε ΟΛΟΙ μαζι να μοιράσουμε χαμόγελα σε πολλά παιδάκια... Ο Θεός να τα προσέχει και να ναι η ζωή τους απο δω και πέρα γεμάτη με ακόμα περισσότερα χαμόγελα. Κάθε μέρα να γίνονται πιο δυνατά και σύντομα όλα μα όλα να γυρίσουν σπίτι τους και στην καθημερινότητα τους. Καθένα απο αυτα δίνει το δικό του αγώνα... Ελπίζω σήμερα να κατάλαβαν οτι δίπλα τους δεν έχουν μόνο τους γονείς τους αλλά και πολλούς άλλους που τα θαυμάζουν και είναι πρόθυμοι να τα στηρίξουν σε οτι χρειαστούν... Σας αγαπάμε...


Το event στο facebook

Πραγματικά δόθηκε τόσο πολύ αγάπη,χαμόγελα γέμισαν τον χώρο κι η Ελπίδα  φώλιασε ακόμα περισσότερο στις ψυχούλες που δίνουν την καθημερινή τους μάχη για την ζωή!

Μάθαμε όμως και κάτι σημαντικό.
Γιατί να γίνουμε δότες μυελού των οστών.
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε μέχρι να ενημερωθούμε...
Ενημερωθείτε κι εσείς...αξίζει γιατί σώζει ζωές...
Γίνε δότης μυελού των οστών

Οι φωτογραφίες είναι από το event που δημιουργήθηκε στο facebook.


















4η έκδοση του βιβλίου μου "Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου"

Η "Αγάπη" συνεχίζει το ταξίδι της φτάνοντας στην 4η έκδοση...κι εγώ είμαι χαρούμενη που κι αυτή τη φορά το εξώφυλλο φτιάχτηκε με αγάπη και μεράκι από τα χέρια του δημιουργικού Giannis Antoniou τον οποίο κι ευχαριστώ θερμά που δούλεψε και μας έδωσε αυτό το αποτέλεσμα.
Ευχαριστώ την Δυάς που το δέχτηκε και η "Αγάπη" θα έχει πια αυτή τη μορφή...
Αποχαιρετώ το προηγούμενο εξώφυλλο με γλυκόπικρο χαμόγελο μιας και είχε δουλέψει πάνω του ο αγαπημένος μου!!
Ευχαριστώ όσους το αγκάλιασαν μέχρι σήμερα και του έδωσαν δύναμη να συνεχίσει...απλά...ευχαριστώ...